Satchie Noro is ondertussen een trouwe en heel graag gezien gast op ons festival. Deze keer komt ze met een openluchtvoorstelling, waarvoor ze samenwerkt met Elise Vigneron. Een watervlakte: de vijvers van Elsene. Op het water: een drijvend podium. Op dat podium, drie personages: een danseres en haar dubbelganger: een uit ijs vervaardigde levensgrote marionet, opgehangen aan een houten frame, die tot leven komt dankzij een poppenspeelster. Twee wezens die experimenteren met hun onderdanigheid en emancipatie. Het smeltende ijs onthult de aard van de dubbelganger. Na het ijs is er nog een andere materie, een te verkennen skelet. Dansen om jezelf te ontdekken, om jezelf te vinden. Mizu viert de vergankelijkheid, de fragiliteit van ons bestaan, als een ode aan het leven. De versmelting met het element waaruit ons lichaam bestaat: water, de overgang van vorm naar vormloosheid, van het individu naar de kosmos.